Vietnam - Cambodja

Vietnam — Cambodja

Wat een immense en intense stad is Sài Gòn. We dachten dat we in Hà Nội wel gewend waren aan het drukke verkeer, de langszoevende motorbikes en het constante getoeter… Niets bleek minder waar, want in Sài Gòn is het allemaal nog een tandje meer, en veel en veel voller.

Sài Gòn wil een metropool zijn en dat zie je aan alles. De skyscrapers en malls poppen uit de grond, en de super luxe modemerken zoals Chanel, Louis Vuitton, etc vestigen zich in de stad.

Hierdoor zie je dat het gat tussen rijk en arm heel groot is.

De stad is opgedeeld in districten (Phường) en Phường 1 wordt gezien als het absolute centrum. Hier zie je tussen de enorme wolkenkrabbers en malls ook heel duidelijk de Franse invloeden. Er staat (ja daar is hij weer) ook hier een Notre-Dame Cathedral en het Sài Gòn postkantoor en operahuis zijn koloniale ‘landmarks’.

Woensdag de 19e zijn we laat in Sài Gòn aangekomen, hebben ons hostel opgezocht en zijn meteen gaan slapen. Donderdag hadden we nog 10 dagen visum voor Vietnam, dus we moesten dan toch maar een vervolgplan gaan trekken. Cambodja leek ons de meest logische stap. Daarom zijn we als eerste naar het consulaat van Cambodja in Sài Gòn gegaan om een visumaanvraag in te dienen. Super eenvoudig, 24 uur laten konden we ons paspoort met ingeplakt visum alweer ophalen. Volgende land, Cambodja! Maar nu eerst nog een flinke week in Vietnam.

In totaal hebben we 7 dagen in Sài Gòn doorgebracht, we hebben de dingen gedaan die we in en om de stad wilden bezoeken zoals het War Remnants Museum, de Chu Chi tunnels (beide vanwege de historie van dit land) en China Town. Daarnaast hebben we bewust ook wat off-day dagen ingepland. Dit was dan ook niet meer dan een dagdeel doorbrengen in een koffiehuis met onze MacBook. Michel om te ontwerpen, Tim om wat muziek te maken. Wat je meestal niet door hebt is dat dit je dagelijks leven is geworden. Je moet/kunt daarom niet altijd opzoek zijn naar activiteiten. Daarnaast worden onze kleren ook vies en moeten we een moment inlassen om de was te doen. Zo zijn er een boel dagelijkse dingen die je gewoon blijft doen uiteraard. Wél is de omgeving steeds anders en dien je telkens opnieuw je weg te vinden naar deze dagelijkse bezigheden.

Tijdens ons verblijf in Sài Gòn hebben we een uitstap gemaakt naar Cần Thơ. De busrit hierheen duurt 3 uur en was goed betaalbaar. Helaas bleken we wederom in een sleeperbus te zijn geëindigd — vanaf nu vragen we het maar van tevoren. Eenmaal aangekomen heeft een taxi ons naar het piepkleine plaatsje Thường Thạnh gebracht. Dit bleek ontzettend afgelegen, wat resulteerde dat wij de taxi-chauffeur erheen hebben moeten leiden met Google Maps. Het laatste stuk moesten we zelfs lopen omdat er geen auto’s konden komen.

Na een supergoeie lokale maaltijd en een goed gesprek met een Israëlisch stel, zijn we rond 21:30 uur al gaan slapen. De wekker ging voor ons namelijk om 03:00 uur, vanwege een tocht door de Mekong Delta — een netwerk van landinwaartse rivieren waar de bevolking ook nagenoeg op of aan het water leeft. Na onze gids wakker gemaakt te hebben om 04:00 uur — hij had zich verslapen — zijn wij een bootje opgestapt en in het pikkedonker over de riviertjes van Cần Thơ en Cai Rang op pad gegaan naar onze eerste stop. Het enige licht wat er was, was het reflecterende maanlicht op het water. De oever weerspiegelde zich aan beide zijden in het water, waardoor je alles als een soort symmetrische tunnel zag. De vleermuizen scheerden rakelings langs de boot over het water. Het enige geluid kwam van hanengekraai… en onze buitenboordmotor 😉 Het langzaam maar zeker licht worden en het ontwaken van Vietnam aan het water is echt zó prachtig! Mensen die zich wassen in de rivier, silhouetten van mensen op het dek van hun boot die hun ochtendgebed doen en meisjes die vanaf hun woonboot met een klein roeibootje naar de kant gaan om naar school te gaan.

Na twee uur varen kwamen we aan bij de Floating Market (drijvende markt). Deze markt is om 6 uur op zijn hoogtepunt, wat ons vroege vertrek verklaart. Een twintigtal marktkooplui staan op de randen van hun kleine bootjes hun goederen te verkopen. Veelal gaat het hier om fruit en groente zoals kokosnoot, watermeloen of tapioca. De bootjes liggen afgeladen vol en men gaat pas weer naar huis als alles verkocht is. Ook al ziet het er idyllisch uit, het leven op deze bootjes is daarentegen vaak heel zwaar. Het verkopen van alle goederen neemt soms wel een week tijd in beslag.

Men leeft dus een week lang op deze bootjes, voordat ze weer naar huis kunnen. Die vaarroute naar huis duurt vervolgens ook nog eens rond de 10 uur.

De tweede Floating Market waar we daarna heen gingen kun je beschouwen als een groothandel. De schepen zijn ook veel groter en de marktkooplui van de eerste floating market halen hun goederen bij dit ‘verdeel-station’. Máár… voordat we de markt opgingen was het eerst tijd voor ontbijt! Met een stevige trek zijn we daarom naast DÉ Hủ Tiếu (populaire noodlesoup van Zuid-Vietnam) verkoper van de omgeving aangemeerd, begrijp goed.. niet aan een steiger… nee, aan zijn kleine hemelsblauwe Hủ Tiếu bereidingsbootje!

Al genietend van dit enorm lekkere ontbijt (het was inmiddels 8:30 uur) komt er aan onze linkerzijde een bootje aanmeren die ons koffie verkoopt. We hadden nu dus aan weerszijden een aangemeerd bootje liggen, waarmee we van alle gemakken voorzien waren. Totaal hebben we 7,5 uur op het water doorgebracht en aan het begin van de middag zijn we in Cần Thơ afgezet in de haven. Een mooie tocht met ook hier weer grote contrasten. De rivier en het gebied van de Mekong Delta zijn ontzettend vruchtbaar voor voedselverbouwing en transport, maar tegelijkertijd wordt het ook als vuilnisbelt behandeld. De bevolking leeft aan het water en wanneer je door de rivier vaart, kijk je bij de mensen in hun achtertuin. Waar het ene huishouden zijn prullenbak ondersteboven kiept in het water, staat de buurvrouw haar kleren in datzelfde water te wassen. Ook mensen wassen zichzelf in de rivier, terwijl de oevers werkelijk overal bezaaid liggen met plastic en huishoudelijk afval. Het staat bekend als een prachtig natuurgebied met ontzettend veel groen en dat is het ook écht, maar wanneer je er bent zie je zeker ook de realiteit.

Tijd om weer terug te gaan naar Sài Gòn en om ons voor te bereiden op de trip naar Cambodja.

Vanuit Sài Gòn hebben we dan ook donderdagochtend de bus gepakt (Ja! Een normale zitbus) naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja.

De stad maakte niet veel indruk op ons, en na de belangrijkste bezienswaardigheden zoals de S21 Genocide Museum en de Kiling Fields — twee plaatsen die je écht bezocht moet hebben vanwege zijn (gruwelijke) geschiedenis rondom de Rode Khmer — zijn we vanochtend om 7 uur op de trein naar Sihanoukville gestapt, vanwaar we direct verder zouden gaan naar Koh Rong.

In de trein raakten we aan de praat met een Nederlands stel uit Leeuwarden, welke onderweg waren naar Kampot. Na wat gelezen te hebben, besloten we net voordat de trein tot stilstand kwam dat we deze plek óók wilden zien. En hier zijn we dan onverwachts…. in Kampot!

Reacties:

15 reacties

  1. Martine op oktober 30, 2016 om 1:34 pm

    Kijk telkens al uit naar jullie boeiende reisverslagen…het ga jullie goed jongens!

  2. Corry op oktober 30, 2016 om 2:18 pm

    Zoals altijd weer heel boeiend!!

  3. Hennie op oktober 30, 2016 om 2:36 pm

    wat ontzettend leuk om dit verhaal weer te kunnen lezen. ga vooral door hiermee het is ook voor julliezelf later erg leuk om te hebben.

  4. Marieke op oktober 30, 2016 om 2:52 pm

    Geweldig om te lezen! X

  5. Bob van Heukelom op oktober 30, 2016 om 9:19 pm

    Wat een prachtig verhaal. Het is erg leuk om zo met jullie mee te mogen reizen. Het verhaal met de foto’s geven ons een hele goede indruk van wat jullie meemaken. Ben erg benieuw naar het openbaar vervoer in die landen. Je ziet soms van die plaatjes waar de mensen uit de bussen en de treinen puilen en moeten vechten om er in te komen. Is dat bij jullie ook zo?

    • Tim van Heukelom op oktober 31, 2016 om 5:21 am

      Het openbaar vervoer in Vietnam en Cambodja staat hier niet op nummer 1. We hebben het op verschillende plekken in de landen meegemaakt en het is rustig en goed te doen. De laatste trein die we pakten had maar 1 treinstel (2 coupe’s) en hierin zaten welgeteld 19 mensen totaal.
      Een motorbike is hier levensbehoefte 1 dus dat verklaart waarschijnlijk ook de niet uitpuilende bussen en treinen. Dat zie je volgens ons voornamelijk in India en Japan

  6. Lia buijs op oktober 30, 2016 om 11:16 pm

    Boeiend verslag, jammer dat je geen “geur”zakjes kunt toevoegen aan je verslagen, zou het levensecht maken! Goede reis… Enjoy

    • Tim van Heukelom op oktober 31, 2016 om 5:25 am

      Hahahaha… geloof ons… dat wil je echt niet hier… de geuren die hier soms langskomen.

  7. Casper Jan op oktober 31, 2016 om 10:15 am

    Gruwlijk! Goodn perfecte spelling van alles incluis de plaatsnamen ook. Zo blijf je in het verhaal soms een kwartier bij een naam plakken. Enjoy that shit dj en ontwerper!

  8. Judith op oktober 31, 2016 om 9:29 pm

    Wat een verhalen weer! Gaat het jullie nog niet duizelen;-) Heb ik zelfs al bij het lezen van jullie verslag namelijk, haha sommige mensen maken in 10 jaar nog niet zoveel mee! Ben altijd weer blij met een nieuw bericht van jullie, lees ze met plezier. Ook Nora leest ze van A tot Z, kijkt haar ogen uit bij het zien van alle foto’s! Kus!

    • Tim van Heukelom op november 3, 2016 om 6:28 am

      Ahhh Juut! Wat een leuk bericht!
      We genieten super goed, en hebben het echt super geweldig samen! Beter kan geloof ik niet! En Nora: lekker blijven lezen! Kus

  9. Heleen Geschiere op november 3, 2016 om 7:02 pm

    Prachtig verslag weer, helder en duidelijk, wat ik me afvraag bij al die indrukken, kan je het allemaal nog plaatsen..het is zoveel, ik zou bang zijn dat er iets niet blijft hangen.. kan je met vakantie ook wel eens hebben(ik dan) dan zie je zoiets moois en wil je dat eigenlijk vasthouden, of misschien ook iets minder moois wat je wel raakt.. wordt je niet overprikkeld zeg maar 😉 af en toe ff ontladen en alles een plekje geven misschien..sowieso doet het jullie wel goed begrijp ik en dat is natuurlijk ook super!!!! enne Tim ..vergeet de slingers niet op te hangen vanavond…Groetjes en take care weer ..Heleen

Geef antwoord Antwoord annuleren





Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.