Van verlaten stad naar verlaten eiland!

Cambodja

En toen stonden we onverwachts op het station in Kampot, een dorpje langs de bergen in Zuid Cambodja. Aangezien we nog niks geboekt hadden, zijn we maar met ons treingezelschap in dezelfde tuk tuk gestapt om opweg te gaan naar hun hotel. Het hotel was boven ons budget, maar er zou vast wel iets op loopafstand in de buurt zijn. En dat bleek het geval! Sterker nog, nadat we uitgestapt waren bij hun hotel, zagen we bij de buren notabene een bord langs de weg staan die bedden aanbood voor 5 dollar. Het was het proberen waard. Een Australische man loopt ons tegemoet en laat ons de slaapzaal zien, welke er super netjes uitzag. Ook weer geregeld dus!

Tegen de avond zijn we het dorpje ingegaan, welke gelegen is aan de voet van Bokor mountains en een brede rivier. De rust in het dorpje was fantastisch. Er was niet veel te doen, maar dat hoefde ook niet. Wel waren er een paar activiteiten buiten het dorp, welke we met de scooter hebben gedaan. De eerste trip ging de bergen in, op naar Bokor Village. Een spookdorp welteverstaan, in de twintiger jaren gebouwd door de Fransen als toevlucht voor de welgestelde westerse, vanwege het koelere klimaat, maar compleet uitgestorven sinds het Rode Khmer regime van 50 jaar later.

De trip omhoog duurt anderhalf uur en eenmaal op hoogte gekomen is het behoorlijk koud! De eerste gebouwen duiken op en onze monden vallen wagenwijd open. Totaal onverwacht lijken we in een soort verlaten Las Vegas in de jaren ’20 terecht te zijn gekomen. Leegstaande hotels, casino’s en zwembaden in een Amerikaanse ‘grootsheid’ qua bouwstijl en versiering. Dit was geen Cambodja meer, maar waar we wel waren was moeilijk te duiden. Het woord ‘surrealistisch’ was op dat moment het enige wat in ons opkwam. Waar we eerst een uur nodig dachten te hebben, bleek uiteindelijk een hele dag te worden. Met de camera in ons hand (dit is écht een fotolocatie) lopen we door de spookgebouwen en treffen we hier en daar enkele uitkijkpunten met de mooiste vergezichten, waar de wolken onder je langskomen en blauwe vlinders en libelles in grote getale om je heen vliegen. Het gevoel van dit dorp is moeilijk te omschrijven, maar kijk vooral naar de foto’s 🙂

Na de volgende dag een off-day te hebben genomen, zijn we op dag 3 in Kampot er wederom op uitgegaan met de scooter. Dit keer naar de kust, een national park en een peperplantage…want tja, hoe groeien die zwarte en witte peperkorrels in je keukenkastje eigenlijk? Niet echt een brandende wereldvraag, maar ach…waarom ook niet. Baadt het niet dan schaadt het zeker ook niet. En dat bleek! Niet omdat de peperplantage nou zo interessant was, maar de weg ernaartoe was fenomenaal! Deze ging namelijk dwars door het platteland, over een onverharde rotsachtige weg, waar scooterrijden meer lijkt op Mariokart waar je de objecten en kuilen moet ontwijken. Het gaat niet vlug, maar je kijkt je ogen uit. De mensen, de hutjes, de monniken in blinkend-oranje gewaden, de zwaaiende schoolkinderen die je gedag roepen en de glimlach op de geleefde gezichten als men je begroet. Kinderen wassen zich spelenderwijs in de naastgelegen sloot en de koeien staan te grazen tussen de rijstvelden.
En oja, peper groeit langs stammen omhoog tot wel 4 meter… weet je dat ook weer 😉

Nee maar ok, de peperplantage was prima hoor. Het wordt biologisch gerund door een Frans stel en naast peper verbouwen ze ook chilipepers, kurkuma en wat exotische fruitsoorten. Het is goed om te weten waar ons eten vandaan komt en hoe het ontstaat, maar een volledige uitleg lijkt ons overbodig. Zie daarom de foto’s en kijk voor meer info op Wikipedia!

De trips in Kampot zaten erop, dus bereidden we ons voor om opweg te gaan naar het eiland Koh Rong! Helaas kwam daar voor mij (Michel) de eerste voedselvergiftiging, dus zijn we in Kampot gebleven voor een paar dagen herstel. Uiteindelijk zijn we na 6 dagen Kampot uitgegaan en na een gecombineerde bus-boot reis kwamen we na 4 uurtjes aan op Koh Rong! Lekker primitief, geen pinautomaten, beperkte stroomvoorzieningen en koude douches, maar bovenal hagelwitte stranden en een zee als helder kraanwater! Wij zitten hier voorlopig nog wel!

Wil je meer foto's van onze reis zien? Volg on op Instagram!

Michel
instagram.com/michelwalpot

Tim
instagram.com/timtjomme

Reacties:

10 reacties

  1. Judith op november 6, 2016 om 4:01 pm

    PRACHTIG!! Om weer jaloers op te worden! Heerlijk om te lezen en te zien dat jullie zo genieten!! En wat zijn jullie al mooi bruin!
    Hier zitten we lekker kneuterig met de houtkachel aan terwijl het buiten flink waait, regent en hagelt:-))

  2. Corry op november 6, 2016 om 4:25 pm

    Hier heb ik eigenlijk weer maar één woord voor: fantastisch!!!!! Ik zal toch mn vliegangst moeten overwinnen, vooral nu we hier de hele dag binnen zitten met buiten miezerig, donker, somber weer! Genieten jullie maar lekker jongens!

  3. Martine op november 6, 2016 om 4:35 pm

    Dit was weer niet alleen genieten van de heerlijke verhalen, ook de fotografie is wonderlijk…Dank dat ik mag meegenieten.

  4. Marieke op november 6, 2016 om 5:54 pm

    Wow die kerk!!! Wat een mooi verhaal weer jongens.

  5. Marieke op november 6, 2016 om 5:57 pm

    Oe ja, totaal niet boeiend, maar we vragen ons ook elke keer af wie het stukje geschreven heeft… Hoe dan ook, jullie schrijven geweldig. Wat een reis zeg!

    We zijn stikjaloers!:-)

    • Tim van Heukelom op november 7, 2016 om 12:21 pm

      Hahah… en dan niet totaal boeiend antwoord 😉

      We schrijven samen!

  6. lia Buijs op november 6, 2016 om 6:00 pm

    GEWELDIG! wij genieten in ons koud en nat kikkerlandje van jullie mooie foto’s en verhalen

  7. Casper Jan op november 7, 2016 om 12:42 pm

    Leuk leuk.

  8. Joke Jansens op november 14, 2016 om 10:31 am

    Heej jongens, boeiende verhalen en schitterende foto’s. Ben zo blij dat jullie zo genieten !!! XX

Geef antwoord Antwoord annuleren





Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.